ஊனம் இவரை பார்த்து
ஊமையாய் போனது!
கால்கள் இல்லையென்றாலும்,
இருக் கைகள், கைக் கொடுக்கவே
தன்னம்பிக்கை தலையாட்டுகிறது!
ஊமையாய் போனது!
கால்கள் இல்லையென்றாலும்,
இருக் கைகள், கைக் கொடுக்கவே
தன்னம்பிக்கை தலையாட்டுகிறது!
இவரோடு வாழவேண்டும்
இருக்கும் வரை இருக்க வேண்டும்
என்று நம்பிக்கை அடம்பிடிக்கிறது!
கண்ணீரோடும் , வாழ்க்கையோடும்,
இவர் போட்ட எதிர் நிச்சல் கண்டு,
ஊனம் ஓடி ஒழிய
குறித்த நாட்கள் கூட
குறித்த நாட்கள் கூட
கூனி குறுகிப்போனது!
நெஞ்சை உருக்கும் கவிதை....
பதிலளிநீக்குதொடர்ந்து எழுதுங்கள்......
நன்றி,
கண்ணன்
http://www.tamilcomedyworld.com
உங்கள் வருகைக்கும் கருத்துக்கும் நன்றி.
பதிலளிநீக்கு